22 сакавіка – ДЗЕНЬ ПАМЯЦІ ахвяраў ХАТЫНІ
22 сакавіка 1943 года былі спалены жыхары гэтай беларускай вёскі. Сярод 149 загінуўшых 75 дзяцей.
Мемарыял "Хатынь" – даніна памяці ўсім загінуўшым падчас Вялікай Айчыннай вайны, трагічны напамін аб жахах вайны.
Гісторыя Хатыні
Мемарыял "Хатынь" — даніна памяці каля 3 млн. беларусаў, якія загінулі падчас Вялікай Айчыннай вайны. Ён размешчаны за 54 км на паўночны ўсход ад Мінска ў Лагойскім раёне Мінскай вобласці.
Да фатальнага дня 1943 года Хатынь была звычайнай мірнай беларускай вёскай, якая налічвала 26 двароў. Раніцай 22 сакавіка за 6 кіламетраў ад яе партызаны абстралялі нямецкую аўтакалону. У перастрэлцы загінуў нямецкі афіцэр. Неўзабаве пасля гэтага Хатынь акружылі карнікі. Яны сагналі ў свіран старых, жанчын, дзяцей, замкнулі і падпалілі. У агні загінулі 149 чалавек, у тым ліку 75 дзяцей.
З ахопленай полымем будынка жывым удалося вырвацца толькі аднаму 56-гадоваму Іосіфу Камінскаму. Ён паспрабаваў вынесці і свайго параненага сына, але не здолеў яго выратаваць.
Гісторыя Хатыні не ўнікальная. Падчас Другой сусветнай вайны былі спалены жыўцом 628 беларускіх вёсак. 186 з іх так і не былі адноўлены.
Хатынь стала сімвалам трагедыі беларускага народа. У 1969 годзе ў памяць аб усіх загінуўшых беларусах на месцы былой вёскі быў адкрыты мемарыял.
Мемарыяльны комплекс "Хатынь" – трагічны напамін аб жахах вайны. Гэта адно з найбольш шанаваных мясцін у Беларусі.
